งานพาร์ทไทม์วันหยุดสุดสัปดาห์นอกเวลา

相关文章：

• เมื่อเห็นใบหน้าที่น่าเศร้าของเธอ ซีจินเฉินก็ถอนหายใจ เดินเข้ามาและนั่งยองๆ ต่อหน้าเธอ บอกฉันสิ ทำไมคุณไม่อยากไปล่ะ
• ซีจินเฉินดูเหมือนกังวลว่าเธอจะคิดมากเกินไป จากนั้นจึงกล่าวเสริม: ฉันชอบมันมาก
• เย่ชิงชิงตกตะลึงอีกครั้ง เธอต้องบอกว่าเธอคิดมากไป คำถามที่เขาถามนั้นคลุมเครือจริงๆ ทุกคนคงสงสัยว่าเขาจะขอเธอแต่งงานหรือไม่
• ☆ ตอนที่ 56: บทที่ v
• เย่ชิงซินมองดูตัวเอง และในที่สุดก็รู้ว่าปัญหาอยู่ที่ไหน?
• **
• พิธีแต่งงานได้เสร็จสิ้นลงแล้ว และขั้นตอนต่อไปคือการเตรียมการอย่างเป็นระเบียบและรอให้งานแต่งงานมาถึง
• เดิมทีมันเป็นปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ที่แทบจะไม่รวมอยู่ในขอบเขตของปัญหา แต่เมื่อมันถูกวางไว้ในกรณีของ Ye Qingqing มันกลายเป็นสิ่งที่ทำให้เธอเข้าไปพัวพันมากขึ้น เพียงเพราะอีกฝ่ายเป็นคนรักในวัยเด็กของ Xi Jinchen มาหลายปี และเธอยังคงหลงรักคนรักในวัยเด็กของเขามาหลายปีแล้ว ดังนั้นลืมมันซะเถอะ สิ่งสำคัญคือเมื่อพวกเขาพบกันครั้งแรก เธอสาบานว่าเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับซีจินเฉิน และยังมีความตั้งใจที่จะรวมพวกเขาเข้าด้วยกัน
• ฉันรักคุณภรรยาของฉัน
• “ที่รัก ฉันไม่อยากให้คุณรับรู้ว่าคุณขอโทษฉัน แต่ฉันอยากให้คุณเข้าใจว่าไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร อย่าทำอะไรเพื่อทำร้ายตัวเองนะรู้ไหม”

相关推荐：

• เขาทำให้ผมของเธอเรียบให้เธอ ลดศีรษะลง และจูบเธอที่ริมฝีปาก จำไว้ว่าคุณเป็นเมียน้อยของตระกูล Xi เป็นเช่นนี้มาโดยตลอด คุณไม่ได้เสียใจกับใครเลย นี่คือพลังที่คุณมี
• การเสนอให้เธอเป็นเพียงข้อเสนอทำไมต้องวนเวียนใหญ่ขนาดนี้ทำให้เธอต้องพิจารณาอยู่พักหนึ่ง...
• เมื่อได้ยินดังนั้น เขาก็หัวเราะ และรอยยิ้มก็ค่อยๆ เคลื่อนจากริมฝีปากไปยังดวงตาของเขา...
• สิ่งที่ซีจินเฉินพูดนั้นไม่ได้ไร้เหตุผล แต่เป็นเพียงความรักที่ไม่สมหวังของคนๆ หนึ่งเท่านั้น หากเขาปฏิบัติต่อทุกคนที่ชอบเขาอย่างจริงจังแล้วให้คำอธิบายที่ดีแก่พวกเขา เขาจะกลายเป็นคู่รักยอดนิยมอย่างแท้จริง
• **
• หลังจากพูดอย่างนั้นเขาก็ทิ้งเธอไว้อย่างเก๋ไก๋ เย่ชิงซินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงไล่ตามเขาไปด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
• ฉันรักคุณภรรยาของฉัน
• การเสนอให้เธอเป็นเพียงข้อเสนอทำไมต้องวนเวียนใหญ่ขนาดนี้ทำให้เธอต้องพิจารณาอยู่พักหนึ่ง...
• เย่ชิงซิน ใจเย็น ๆ ใจเย็น ๆ! มันคงจะไม่ดีถ้าคุณเข้าใจผิด!
• เย่ชิงชิงกัดริมฝีปากของเธอแล้วมองดูเขาเป็นเวลานาน แต่ในที่สุดก็ยอมประนีประนอม นั่งบนเก้าอี้อย่างท้อแท้และไม่สามารถลุกขึ้นได้ เขาขมวดคิ้วและพึมพำ: ฉันเบื่อหน่ายมาก ฉันมักจะเจอหนี้ดอกพีชของคุณทุกที่ที่ฉันไป ถ้าฉันรู้สิ่งนี้ ฉันจะ... ฉันจะ... ฉันคงไม่เลือกรีสอร์ท